lənət

<ər.>

1. Dini etiqada görə Allahın mərhəmətindən məhrum olma, nifrin (adətən köməkçi feillərlə işlənir). Lənət damğası basmaq – lənətləndirmək. Lənət etmək (eləmək, oxumaq, yağdırmaq) – nifrin etmək, qarğımaq. Ürəyində ağrı, gözündə həsrət; O, lənət yağdırdı çərxi-dövrana. B. V..

◊ Lənət sənə, kor şeytan!, lənət şeytana! – arzuedilməz bir hərəkətdən çəkinmək istərkən deyilən nida ifadəsi. <Süleyman:> Əsgər mənə etibar edib elçiliyə göndəribdir, özü də qıza bənddir. Necə ola bilər ki, onu məyus eləyim, lənət şeytana! Ü. H.. Belə-belə fikir Məşədi Əsgərin başına gəldikcə . . «lənət şeytana!» deyib başından çıxardırdı. S. M. Q.. Xalıqverdi kişi özünü toxtatdı, ürəyində «lənət sənə, kor şeytan!» – dedi. Ə. Vəl..